Wody tysięcy wspomnień

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się co leży na dnie cieśniny Bosfor? Prócz mułu i wszelkich nieczystości, w wodach Bosforu ladują myśli, życzenia i niespełnione nadzieje.

Sama utopiłam w nich czyjeś.

Cieśnina Bosfor

Któregoś lutowego dnia roku 2015, przechodząc mostem Galata zatrzymałam się gdzieś w jego połowie. Z dolnego przejścia wpatrywałam się w błyszczącą od słońca taflę wody. Sięgnęłam rękami do szyji i odpięłam łańcuszek, który wisiał tam ponad dwa lata. Patrząc na zawieszkę w mojej dłoni jednocześnie widziałam miniony czas. To co było i to co mogło być a nie jest.

Serduszko na łańcuszku symbolizowało tę pierwszą, jakże niedojrzałą, ale jednak miłość. Ukazywało szczęście, przeżyte smutki, wolność, ograniczenia, długie dystanse, naiwność, głupotę, zakazy i nakazy, kłamstwa, nieśmiałość oraz niepewność siebie.

To wszystko minęło, z czego niezmiernie się cieszę. Cisnęłam zawieszkę do wody - zamknęłam jedne drzwi, otwierając następne.

Ludzie się zmieniają; ja też się zmieniłam. Nabrałam siły i niezależności. Dorosłam. Choć stało się to parę miesięcy wcześniej, trzeba było czasu by zakończyć stary, a rozpocząć nowy rozdział książki zwanej Życiem.

*******

Bosfor.... tak. Jestem pewna, że skrywa on wiele historii i marzeń. Tych dobrych, złych, szczęśliwych i smutnych. Ile ludzi tyle przeżyć. Może i wasze skończą kiedyś na jego dnie, a może właśnie tam się zaczną...

Cieśnina Bosfor